Afgelopen maandag organiseerde de Vereniging Nederlandse Gemeenten voor de gemeenten Amstelveen en Aalsmeer de netwerkbijeenkomst “Iedereen doet mee” in het Raadhuis te Amstelveen.
Het project ‘Iedereen doet mee!’ ondersteunt gemeenten bij het waarmaken van de doelen van het VN-verdrag Handicap. De VNG organiseert 4 netwerkbijeenkomsten in Nederland. De eerste vond dus plaats in Amstelveen.
Veel bezoekers in de Huiskamer van de gemeente Amstelveen. Vertegenwoordigers van beide colleges, gemeenteambtenaren, ervaringsdeskundigen van de werkgroepen ‘Inclusie Amstelveen, iedereen doet mee’ en ‘Inclusief en Toegankelijk Aalsmeer’. Politieke vertegenwoordigers, anders dan Michel Becker en Ben Westendorp van Actief voor Amstelveen, waren niet te bespeuren.
In een afwisselend programma met inspirerende presentaties werd een blik vooruit en terug gezien. Want, 7 jaar na de ratificatie van het VN-verdrag Handicap zou toch wel het een en ander moeten zijn veranderd. En wat zijn de grootste uitdagingen voor de komende jaren om toegankelijkheid en inclusie van mensen met een beperking verbeteren?
Daarop kwamen verschillende antwoorden.
Floor Gordon en Marijn van Ballegooijen vertelden dat beide gemeenten langzamerhand meer en meer intern bewust worden het rekening houden met mensen met beperkingen. Of het nou gaat om voetpaden, stoepranden of inrichting van speelplekken, het krijgt steeds meer aandacht. Maar het kan nog veel beter.
Dat laatste vond ook de vertegenwoordiger van de werkgroep Inclusie Amstelveen. Deze vond dat de samenwerking met de gemeente wel op een wat hoger niveau zou mogen, het is nog te veel eenrichtingsverkeer. Wat ook als aandachtspunt werd genoemd is dat het toegankelijker maken van openbaar gebied niet genoeg is. Juist winkels en horecagelegenheden blinken uit in negatieve zin. Daar is nog een wereld te veroveren.
Xan Koster van de organisatie “Iedereen”, zelf ook ervaringsdeskundige gaf in een vraaggesprek belangrijke punten naar voren die met die bewustwording te maken hebben. Een credo van haar: “mensen met een handicap zijn niet stuk”, typeert die bewustwording. Het hebben van een handicap is een wisselwerking tussen het hebben van een beperking en hoe toegankelijk de samenleving is. Zij noemde een voorbeeld uit Scotland waar zij zich op vakantie minder gehandicapt voelde dan soms in Nederland. Voorbeeld: Alle pubs zijn gewoon toegankelijk voor gehandicapten. Gemeenten hebben dus een belangrijke rol; want hoe toegankelijker een gemeente is hoe minder gehandicapt je eigenlijk bent. Je hebt natuurlijk nog je beperking, maar je bent niet meer gehandicapt.
Een ander onderdeel Toegankelijk bouwen werd toegelicht door architect Ed Bijman die een jaar of 12 geleden zelf gehandicapt raakte en zich sindsdien heeft gespecialiseerd in het ontwerpen voor mensen met een handicap: beter gezegd het ontwerpen van woningen die mensen met zonder en met handicap kunnen gebruiken. Zijn ideaal is een stukje dichter bijgekomen door nieuwe bouwnormen die binnenkort gaan gelden. Hij gaf aantal mooie voorbeelden hoe je dergelijke woningen vorm kan geven.
Tenslotte, maar zeer de moeite waard om te zien, was het optreden van vertegenwoordigers van de Stichting Rolstoeldansen Amstelveen, waar ook mensen uit het publiek uitgenodigd werden daaraan mee te doen.
